-
1 gonić po świecie
носи́ться по све́ту, путеше́ствовать -
2 gonić
глаг.• бежать• гнать• гнаться• затравить• мчаться• нестись• охотиться• преследовать• прогонять* * *goni|ć\gonićony несов. 1. kogo-co, za kim-czym бежать, гнаться за кем-чем, преследовать кот;\gonić zbiega преследовать беглеца;
2. бежать, мчаться;3. подгонять;● \gonić do nauki, roboty заставлять учиться, работать; \gonić po świecie носиться по свету, путешествовать; \gonić resztkami sił выбиваться из сил;
\gonić ostatkami nerwów быть на грани нервного истощения+1. ścigać 2. pędzić, mknąć 3. gnać, pędzić, poganiać, popędzać
* * *goniony несов.gonić zbiega — пресле́довать беглеца́
2) бежа́ть, мча́ться3) подгоня́ть•- roboty
- gonić po świecieSyn:
См. также в других словарях:
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… … Słownik frazeologiczny
chimera — ż IV, CMs. chimeraerze; lm D. chimeraer 1. Chimera, blm «w mitologii greckiej: potwór ziejący ogniem, o postaci lwa z głową kozy na grzbiecie i wężem zamiast ogona» 2. «przedstawienie tegoż potwora (czasem także w zmodyfikowanej postaci, np. jako … Słownik języka polskiego
